Konsultacje logopedyczne

Informujemy, że w Miejskim Zespole Żłobków w Lublinie są możliwe nieodpłatne konsultacje z logopedą. W każdym żłobku, zgodnie z wyznaczonym grafikiem na poszczególny miesiąc, można skorzystać z porady specjalistypo wcześniejszym telefonicznym umówieniu się.  Zainteresowanych zachęcamy do spotkań.

Harmonogram pracy logopedy w MZŻ w poszczególnych żłobkach

godz. 7.30 – 15.30

Harmonogram pracy logopedy MZŻ

Luty 2021

Żłobek

Dzień miesiąca

Żłobek nr 1

1, 12

Żłobek nr 2

2, 15

Żłobek nr 3

3, 16, 26

Żłobek nr 4

4, 17

Żłobek nr 5

5, 18

Żłobek nr 6

8, 19

Żłobek nr 7

9, 22

Żłobek nr 8

10, 23

Żłobek nr 9

11, 24, 25

Marzec 2021

Żłobek

Dzień miesiąca

Żłobek nr 1

1, 15,

Żłobek nr 2

2, 16

Żłobek nr 3

3, 17, 24, 31

Żłobek nr 4

4, 18

Żłobek nr 5

5, 19

Żłobek nr 6

8, 22

Żłobek nr 7

9, 23

Żłobek nr 8

10, 25

Żłobek nr 9

11, 12, 26, 29, 30

Kwiecień 2021

Żłobek

Dzień miesiąca

Żłobek nr 1

                                  13, 28

Żłobek nr 2

                                  14, 29

Żłobek nr 3

                               15, 21, 30

Żłobek nr 4

                                   1, 16

Żłobek nr 5

                                   2, 19

Żłobek nr 6

                                   6, 20

Żłobek nr 7

                                   7, 22

Żłobek nr 8

                                   8, 23

Żłobek nr 9

                             9, 12, 26, 27

Do grupy ryzyka dzieci wymagających opieki logopedycznej zaliczyć można m.in. te, u których stwierdzono: Kogo najczęściej dotyczą problemy logopedyczne ?

  • wysokie ryzyko ciążowo-porodowe,
  • wcześniactwo z typową dla przedwcześnie urodzonych niedojrzałością ośrodkowego układu nerwowego,
  • urazy okołoporodowe uszkadzające ośrodkowy układ nerwowy,
  • wady genetyczne, mutacje chromosomowe, aberracje chromosomowe,
  • wrodzone wady rozwojowe układu nerwowego,
  • opóźnione dojrzewanie odruchów, w tym orofacjalnych,
  • zaburzenia metaboliczne obciążające układ nerwowy,
  • mikro zaburzenia czynności mózgu,
  • padaczkę,
  • wady w budowie anatomicznej aparatu artykulacyjnego,
  • izolowane zaburzenia w przebiegu odruchowych reakcji oralnych,
  • problemy ze słuchem,
  • zaburzenia oddychania (np. oddychanie ustami),
  • złe wzorce wymowy,
  • niewłaściwe nawyki utrwalające nieprawidłowości związane z automatyzmami w sferze funkcjonowania traktu ustno – twarzowego np. zbyt długie ssanie smoczka, ssanie kciuka itp.

Na co zwracać uwagę?

4 – 6 miesiąc życia dziecka

Czy w pierwszym roku życia dziecko głuży, gaworzy. Czy odwraca głowę za źródłem dźwięku, reaguje na zmiany tonu głosu, na muzykę z grających zabawek. Czy dziecko powtarza ciągi sylab i zasłyszanych dźwięków, a kiedy mówi się do niego uśmiecha się, porusza rączkami, nóżkami, odpowiada, gaworząc. Wykazuje zainteresowanie emocjami dorosłego.

12 miesiąc życia dziecka

Czy około roku pojawiają się pierwsze słowa, czy dziecko wykonuje polecenia słowno – gestowe, powtarza wyrażania dźwiękonaśladowcze. Czy dziecko tworzy wspólne pole uwagi, pojawiają się reakcje na mowę otoczenia. Czy malec poprzez wokalizę potrafi zwrócić na siebie uwagę.

Do 2 roku życia dziecka

Czy dziecko około drugiego roku życia potrafi łączyć wyrazy najpierw w zlepki dwuwyrazowe (np. mama daj, baba pa pa.), później tworzy dłuższe wypowiedzi – na początku bez stosowania reguł gramatycznych. Używa rzeczowników, później czasowników. Czy dziecko wymawia samogłoski: a, e, u, i, y oraz spółgłoski: p, b, m, t, d, n. Warto podkreślić, że w tym okresie malec upraszcza słowa tzn. może mówić tylko początek słowa lub jego koniec albo stosować jedno słowo na oznaczenie wielu osób, przedmiotów. W mowie dziecka występują liczne substytucje głosek (zmiany głosek w słowach), opuszczanie głosek w wyrazach. Zwiększa się liczba słów, które dziecko wypowiada i które rozumie. Dziecko powtarza za opiekunami słowa, które mają prostą budowę. Jest to doskonały sposób, by uczyć się nowych wyrazów oraz sposobów ich użycia. Jest to okres bardzo dynamiczny w rozwoju mowy. Następuje rozwój rozumienia i nadawania mowy.

Do 3 roku życia dziecka

Dziecko powinno osiągać kolejne sprawności w mowie:

– warto się wsłuchać czy malec wymawia kolejne głoski: k, g, ch, l, ś, ź, ć, dź, czasem też s, z, c, dz,

– warto też sprawdzić czy potrafi rozróżniać przeciwieństwa np. ciepły-zimny, duży-mały,

– czy wykonuje coraz bardziej złożone polecenia słowne,

– czy nazywa większość przedmiotów z otoczenia,

– czy stosuje liczbę pojedynczą i mnogą,

– czy rozróżnia słowa wypowiadane prawidłowo i błędnie, np. „żabka – ziabka”.

W wypowiedziach dziecka występują liczne substytucje głosek (zmiany głosek w słowach), opuszczanie głosek w wyrazach. Nadal normą rozwojową jest upraszczanie trudnych wyrazów.

Od 3 do 7 roku życia dziecka

Nabywanie mowy jest procesem, który trwa dłużej niż okres przebywania dziecka w grupie żłobkowej. Dalej ma miejsce rozwój artykulacyjny. Dziecko poszerza słownictwo. Ucząc się tworzy neologizmy (nowe słowa tworzone przez dzieci w okresie kształtowania się mowy zbudowane na wzór innych znanych im słów, tzw. innowacje językowe np. „zatelefonić” = telefon + dzwonić, „buciarnia” = buty + końcówka „arnia”, przez którą tworzy się słowa typu „kwiaciarcia”, „kawiarnia”). Ponadto kształtuje się umiejętność budowy zdań złożonych. Mowa należy do tzw. wyższych procesów psychicznych, jej rozwój jest powiązany ściśle z rozwojem psychoruchowym malca.

Kiedy iść do logopedy?

Rodzicu! Koniecznie udaj się do logopedy kiedy twoje dziecko nie wykazuje chęci do komunikowania się z otoczeniem, nie nawiązuje kontaktu wzrokowego, nie naśladuje otoczenia, nie reaguje na swoje imię. Udaj się do logopedy także gdy dziecko nie mówi, kiedy uwidacznia się problem rozwoju mowy lub regres mowy, tudzież kłopoty ze zrozumieniem.

Trzeba poćwiczyć, gdy mówi mało wyraźnie, posługuje się swoim językiem zrozumiałym dla zamkniętego kręgu osób z najbliższego otoczenia, ma trudności w wypowiadaniu się, ma wyraźne braki w słownictwie a wypowiedzi charakteryzują się niepoprawnością gramatyczną w zdaniach. Należy też ćwiczyć gdy dziecko ma problemy z rozumieniem poleceń.

Niepokoić powinno oddychanie dziecka przez usta, wysuwanie języka między zęby, problemy z połykaniem, nadwrażliwość oralna (w tym wygórowany odruch wymiotny), problemy dziecka podczas przyjmowania posiłków – począwszy od kłopotów ze ssaniem, później odgryzaniem, gryzieniem, żuciem, przyjmowanych pokarmów o różnej konsystencji, w tym płynnej, czy nieradzenie sobie z połykaniem śliny, problemy z koordynacją narządów artykulacyjnych, pionizacją języka.

Szczególną troską i pomocą należy otoczyć osoby mające problemy ze słuchem – nie tylko posiadające ubytki słuchu, ale przejawiające kłopoty z przetwarzaniem słuchowym, np. nadwrażliwością słuchową czego sygnałem jest np. zatykanie uszu na niektóre dźwięki czy melodie. Nieprawidłowe tempo mowy, zaburzenia płynności wypowiedzi, zakłócenia fonacyjne i rezonansowe to kolejne zagadnienia związane z pracą logopedy.

Warto podkreślić, iż idea wczesnej interwencji logopedycznej wyrasta z potwierdzonej badaniami tezy o plastyczności mózgu i jego zdolności do zmian pod wpływem działania bodźców ze środowiska. Rejestracja i rzetelne opisanie objawów zaburzeń w zakresie komunikacji językowej stanowi podstawę programowania procesu przyswajania mowy przez dziecko.

Często wśród rodziców panuje potoczne przekonanie, że małe dziecko ma czas na rozwój mowy. Co jest normą rozwojową a niepokojącym sygnałem? Jak wygląda sposób nabywania mowy przez dziecko? Jak stymulować rozwój komunikacji małego człowieka? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie państwo u logopedy. Warto upewnić się i rozwiać wszelkie niepewności. Zapraszamy do kontaktu.

Co mogą zrobić rodzice, by rozwijać mowę dziecka?

Mowa rozwija się poprzez interakcje z drugą osobą. Dziecko uczy się mówić przez naśladowanie słyszanych dźwięków mowy, a także poprzez kontrolę własnego głosu, dlatego jest niezwykle ważne, aby zbadać słuch dziecka, szczególnie wtedy, gdy rozwój mowy budzi niepokój. Do dziecka należy mówić od pierwszych dni po urodzeniu. Rozwijać więź emocjonalną. Zadbać, by dziecko widziało twarz osób w trakcie aktu komunikacji, obserwowało mimikę, układ ust mówiącego. Rozbudzać motywacje do mówienia. Do dziecka powinniśmy mówić starannie i poprawnie dostosowując wypowiedzi do jego możliwości percepcyjnych. Pamiętajmy o dostarczaniu dziecku prawidłowych wzorców wypowiedzi. Odpowiadajmy na pytania dziecka. Komentujmy to co robimy, widzimy, słyszymy. Zwracajmy uwagę na reakcje dziecka, utrzymujmy naprzemienność komunikatu według zasady raz ja, raz ty. Pamiętajmy, że zabawa stwarza podstawy aktywności intelektualnej dziecka. Czytanie książeczek, oglądanie ilustracji wpływa korzystnie na zdolności nadawcze dziecka. Śpiewajmy dziecku piosenki, uczmy krótkich rymowanek, wierszyków. Stwarzajmy dziecku różne sytuacje komunikacyjne zarówno z dorosłymi jak i rówieśnikami, ale nie zawstydzajmy dziecka. Dbajmy o atmosferę bezpieczeństwa. Starajmy się zapewnić dziecku aktywność ruchową. Jest ona ważna dla harmonijnego rozwoju mowy. Weźmy pod uwagę ruchomość narządów artykulacyjnych. Kształtujmy prawidłowe nawyki żywieniowe (np. nie podajemy zbyt długo miksowanego jedzenia). Rozwijamy zdolności manualne dziecka. Usprawnienie ręki przyczynia się do rozwoju ośrodków kory mózgowej, które są odpowiedzialne za ruchy narządów mowy. Ponadto ograniczmy czas spędzony przy urządzeniach cyfrowych np. telewizorze, tablecie czy smartfonie. Do nauczenia się dźwięków mowy, dziecko potrzebuje bezpośredniego kontaktu z drugą osobą.

Gdy dziecko nie mówi, nie czekamy aż dziecko „wyrośnie” !

Rodzice i najbliższe otoczenie mają duży wpływ na rozwój mowy dziecka.

Urszula Kurek

logopeda MZŻ w Lublinie

error: Content is protected !!